Peter Felten

AEBn hainbat hamarkada ikerketa xehean aritu ostean dokumentatu dutenaren arabera, harremanetan aberats diren ikaskuntza esperientziek eraldaketarako ahalmen handia dute goi mailako irakaskuntzako ikasleentzat. Esperientzia horiek askotariko formatu eta tokietan gerta daitezke, hala nola ikasgeletan ikaskuntza aktiboko ariketak egitean, taldeko lan jardueretan lan kolaboratiboa egitean eta laborategi batean tutore batek gainbegiratutako ikerketa egitean. Harreman pedagogiek askotariko helburuak lortzen laguntzen dute, ikasleen diziplinazko ikaskuntza hobea eta konpromisoa lortzetik nortasunaren garapena eta helburuaren zentzua argitzea ahalbidetzera. Emaitza on horiek, epe luzera, esanahi pertsonal, gizalegezko eta profesionala hartzen dute graduatuentzat. Halere, fakultate eta erakunde gutxik lantzen dute ikasleentzako harreman aberastasuneko esperientzien izaera zentrala, eta SoTL edo irakaskuntzaren eta ikaskuntzaren ikuspegi akademiko gehienek beste toki batzuetan bilatzen dute ikaskuntzaren ebidentzia. Saio honetan, irakaskuntza praktikak eta harremanen ahalmenari buruzko ikerketak zentratzeko aukera aztertuko dugu, ikaskuntza konfiguratzeko. Horren inplikazioak, gure ikasgeletan eta irakaskuntza jardueran ez ezik, unibertsitatearen esparrua gainditzen duten komunitateetan ere ikusten dira. Zatiketek pitzatutako mundu honetan, harremanak eraikitzeko eta mantentzeko ahalmena, aldeak gaindituta bereziki, ezinbestekoa da, graduatuek bizitza pozgarriak izateko eta erkidearen onari laguntzeko. Nola lor daiteke hori gure irakaskuntzan eta gure SoTLetan?