Arritmia hilgarriak eragiten dituzten kardiopatia iskemikoen ondoriozkoak dira bat-bateko heriotza eztraumatiko gehienak. Seguruenik prebentziozko neurriak direla-eta esandako horren eragina apalduaz badoa ere, ekonomiaren aldetik aurreratuak diren herrialdeetan heriotza-kausa nagusienetakoa da.

Bihotz-gelditze bat dutenentzako tratamendu hoberena albait arinen zenbait egintza aplikatzea da, hala nola medikuen elkarte zientifikoek «biziraupeneko kate» izendatu dituzten egintzak. Eta kate horretan sartzen dira: emergentzietako sistema aktibatzea, bihotz-biriketako bizkortze oinarrizkoa egiteko maniobrak burutzea, desfibrilizazio  goiztiarra eta zainketa mediko espezializatuak.

Ebidentzia klinikoek eta zientifikoek berretsi dutenez, osasun publikoko arazo larri horri aurre egiteko, biziraupeneko katearen barruan desfibrilazio goiztiarra da erantzun sanitario egokiena. Aurrerakuntza teknologikoek modu automatikoan jarduten duten desfibriladore kategoria bat garatzeko aukera eman dute; eremu sanitariotik kanpo, espezializatua ez den pertsonalak erabili ahal izateko egokiak dira, eta horrela ekidin egiten da gaixo dagoen pertsonaren biziraupen katea hautsi dadin, larrialdi sanitarioetako ekipoak etorri arte itxaron beharrik ez dago eta.

Aldaberatasuna eta fidagarritasuna kontuan hartuta, kanpoko desfibriladore automatikoa bereziki diseinatua dago jende asko ibiltzen den tokietan kokatzeko, prestakuntza sanitariorik ez duten pertsonak erabil ahal ditzaten, horrelako pertsonak izaten baitira berehalako desfibrilazio prozesua eskatzen duen egoera bati aurre egin behar izaten diotenak. Horrek azaltzen du espazio horietan kanpoko desfibriladore automatikoak ipintzeko dagoen joera gero eta handiagoa, eta osasun administrazioak, inolako betebeharrik ezarri gabe, joera horri eusten eta joera hori sustatzen lagundu nahi du. Horretarako, egin daitekeen gauzarik onena eremu ez-sanitarioetan medikuntzako lanbidetik aparte dauden pertsonek aparatu horiek erabil ditzaten sustatzea eta erraztea da.

Hori dela-eta, Euskal Herriko Unibertsitateak desfibriladore automatikoak ipini ditu bere ikastegi eta eraikin guztietan, beharrezkoa izanez gero erabiliak izan daitezen.

Desfibriladoreak eraikinetako sarreran daude kokatuta, bitrina baten barruan, eta konektatuta daude telefonoz segurtasuneko zaindarien kontrol gunearekin eta 112 zenbakiarekin.

UPV/EHUko Prestakuntza Kabineteak ikastaroak antolatuko ditu, desfibriladoreak nola erabiltzen diren ikasi nahi duten pertsona guztiei zuzenduak.

Galderarik edo zalantzarik izanez gero, jarri harremanetan UPV/EHUko Prebentzio Zerbitzuko Osasun Arloarekin.