Komunikazio gaitasunak, adierarik zabalenean, hainbat komunikazio kode biltzen ditu; hala nola keinu, musika eta matematika kodeak, ahozkoaz eta idatzizkoaz gainera.

Komunikazioak hitzezko (ahozkoa eta idatzia) eta ez-hitzezko hizkuntzaren erabilera eraginkorra eskatzen du, elkarren mendekoak diren kodeen sistema konplexu bat erabilita, zeinak subjektu bati askotariko zeinu eta seinaleen bidez harremanetan egotea ahalbidetzen baitio. Arlo akademikoan, komunikazio gaitasunaren barruan, garrantzi handia du hizkuntza gaitasunak, eta honela definitzen da: ahozko eta idatzizko kodearen erabilera egoki, zuzen, koherente eta estetikorako behar diren ezagutza eta trebetasun guztiak (mezuak ulertzea eta adieraztea, analizatzea eta laburbiltzea, identifikatzea, konparatzea, sortzea eta birsortzea), entzumenean, hizketan, irakurketan eta idazketan hauteman daitezkeenak (Reyzábal, 2016).

Unibertsitatearen testuinguruan komunikazio gaitasuna lantzeko, haren barruan inplikatutako hiru gaitasunak garatzen, abian jartzen eta ebaluatzen dira, alegia: ahozko komunikazioa, idatzizko komunikazioa eta komunikazioa atzerriko hizkuntzan (Villa eta Poblete, 2007).

UPV/EHUren testuinguru eleanitzean, komunikazio gaitasunak dakar ahozko eta idatzizko komunikazioa garatzea EAEko bi hizkuntza ofizialetan, bai arlo zientifikoan bai profesionalean.

Ahozko komunikazioari dagokionez, gaitasun hori menperatzeko, ideiak, ezagutzak eta sentimenduak eraginkortasunez komunikatu behar dira, hitzaren bidez, bai elkarrizketetan eta taldeko jardueretan, bai askotariko entzuleen aurrean egindako aurkezpen publikoetan. Horrek zera esan nahi du: komunikazio argia eta eraginkorra egitea, diskurtsoa modu egituratuan antolatzea, entzuleriara egokitzea, eta hitzezko eta gorputzezko hizkuntzak elkarren osagarriak izatea. Azken batean, komunikatu nahi dena benetan transmititzeko gai izatea.

 Idatzizko komunikazioari dagokionez, gaitasun hori menperatzeko, ideiak, informazioa eta sentimenduak idazkeraren eta laguntza grafikoen bidez transmititzeko gai izan behar da, diskurtsoaren antolaketa egituratzeaz eta hura irakurlegoari egokitzeaz gainera. Beharrezkoa da ordena izatea azalpenean eta argitasuna, berriz, hiztegian, esaldien eraikuntzan eta puntuazio zeinuen erabileran.

Amaitzeko –zenbait titulutan oso garrantzitsua–, atzerriko hizkuntza batean komunikazio gaitasuna edukitzeko, unibertsitateko ikasleek ahoz eta idatziz komunikatzeko gai izan behar dute beren lurraldean ofiziala ez den hizkuntza batean. Gaitasun hori eraginkortasunez menperatzeko, ikasleek testuak, diskurtsoak eta elkarrizketak ulertzeko eta ekoizteko gai izan behar dute, kasu bakoitzaren egoera menperatuta.

Horrez gain, komunikazio gaitasuna beharrezkoa da ere beste gaitasun batzuk eskuratzeko; hala nola talde lana, alfabetatze mediatikoa eta informazionala, pentsamendu kritikoa, eta lidergoa. Eta guztiz beharrezkoa da ere titulu bakoitzaren berezko ezagutzak eskuratzeko (Fernández, 2010).