Kablerik gabeko sentzoreen sareak, radio-komunikazioen zirkuitu integratuek jasan dituzten aurrerapenen ondorioz sortu egin dira. Sare hauek kablerik gabeko nodoetaz sortuta daude, eta autonomoak dira, denboran zehar gizakirik gabe bakarrik funtzionatzeko gai. Nodo hauek funtzionamendu hau eskeintzeko, energien baliabideak eraginkortasunez kudeatu behar dituzte, sentsoreen señaleen laginketa lanak, zein informazioa bidaltzeko garaian. Sare hauen baliagarritasuna, informazioaren kapturaz aparte, inalanbrikoki rekolektatzen da sare osoko sentsoreen balioekin, sinkronizaturik dagoen irudi bat lortuz.

Azken urteotan hainbat proposamen argitaratu dira sentsore inalanbrikoen kontrolari buruzko protokoloetaz. Nahiz eta proposamen hauek nodoen inguruetako atzipena baimentzen duten, dauden inplementazioak sareko informazioa hartzeko garaian ez zuten konponbide fidagarririk eta energetikoki eraginkorrik ematen.

Tesiaren helburua, sentzore inalanbrikoen sareetarako inguruaren sarrerei baimen ematearen protokolo berri bat proposatzea eta garatzea da. Protokolo honen helburua sareko datu hartzearen atzerapena gutxitxea da denboraren erranura ezberdinak erabiliaz sareko nodo bakoitzarentzako. Horretaz aparte, egiazko nodoekin frogak egin dira, teorikoki lortu diren emaitzekin egiaztatzeko.