Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

zapel (orobat zapela) 1 iz ipar kapelua. ik kapelu.

Hok beren beztimenta berezietan dira, beren larruzko uhal zabalekin, bota eta zapel denak larruzkoak Argentinan baita zernahi larruzko gauza.  Herria   2005-09-08

Atsoak kapelu edo zapel bat badu, elorriz apaindurik, eta soinean zaia zahar bat.  Angel Aintziburu / Jean Baptiste Etxarren   «Luzaiden gaindi», 2002 - 31. orr.

Luma urdin batek apaintzen zuen nire zapela eta zurezko gurutze batek nire paparra.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 231. orr.

2 txapela, eskuarki handia.

Zapela kendu du, burusoila da.  Koldo Izagirre   «Nik ere Germinal! egin gura nuen aldarri», 1998 - 126. orr.

Berbera dago bere zapel zaharrarekin eta haren idazkaria betiko neska ederra.  Herria   2001-02-08

Zapela zikin bat zeraman gizonak, atzeraka erorian, belarriak nabarmentzen zizkiola.  Koldo Izagirre   «Sua nahi, Mr. Churchil?», 2005 - 242. orr.

Gazteenak zapelari atzera eta aurrera eragiteko ohitura dauka, berba egiten hasteko.  Koldo Izagirre   «Nik ere Germinal! egin gura nuen aldarri», 1998 - 125. orr.

Ttottek aldiz bizpahiru hilabeteko bizar nahasia zeukan, zapel zabala buruan eta zilarrezko gurutze saindu erraldoia papoan dil-dil.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 122. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus