Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

Espedizio bat, bere “pausaleku” erritualekin: lehenik, Onesimoren etxetik, Baztandik, iragatea, gero Belate iturritik garrafoi ur freskoaren hartzea [...] eta azkenik, Fontellasera, ene izeba Beni zegoen herrira heltzea.  Ana Urkiza   «Zortzi unibertso, zortzi idazle», 2006 - 128. orr.

Bada txori bat lorategian pausaleku duen zuhaitzaren arabera kantatzen duena, arbolaz aldatu eta bere txioa bestelakoa da.  Joseba Sarrionandia   «Lagun izoztua», 2001 - 223. orr.

Baina ideiek ere, tximeletak bezain hauskorrak izango ez badira, pausalekua behar dute.  Jokin Urain   «Errotarria», 2006 - 104. orr.

Basoa zuen inguruan, eta laku handi bat ere bai, udaberri aldean kurriloen pausaleku.  Felipe Juaristi   «Itzarri nahi ez zuen printzesa», 2002 - 269. orr.

Arimek han atsedena kausituko dute, begiek atsegina, eta gorputzek beren neke eta lanetarako pausalekua.  Xabier Kintana   «Alderraien gidaria» - Mose ben Maimon, 2006 - 42. orr.

Zure etxea, egon eta ibili zaren leku guztietan, betiere izan da, euskaldunen etxea, pausalekua eta portua.  Pello Salaburu   «Euskararen etxea», 2002 - 197. orr.

Naturak izugarrizko egiten duen gauza orotan bezala, zoko zoragarriak daude [...] mila pausaleku bistaren eta gogoaren atseginerako.  Koldo Izagirre   «Idi orgaren karranka» - Victor Hugo, 2002 - 186. orr.

Estatuarik estatua joan ginen, harik eta Pessoaren pausalekuetakoa izaten zen kafetegitxora iritsi arte.  Edorta Jimenez   «Europako mugetan barrena», 2000 - 31. orr.