Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

orgatila iz eskorga. ik orgatxo.

Azenario eta azalorez beteriko orgatila bati bultzaka.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 55. orr.

Formalitate guztiak gainditu ondoren orgatila bat aurkitu eta ekipaje guztiarekin atera zen nazioarteko irteeren atetik.  Joxemari Iturralde   «Euliak ez dira argazkietan azaltzen», 2000 - 259. orr.

Orgatila baten gainera botatzen ditu gorputzak, ahal bezala.  Oskar Arana   «Lotsaizuna» - John Maxwell Coetzee, 2004 - 146. orr.

Haur josteta batean bezala, hamabortz-hamasei pauso guztietan brastako batez itzuli eta bere tramankuluren batekin destatzen zuen bere gibelera, hilkutxa garraiatzen zuen orgatila koadroan zarratu nahirik.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 70. orr.

Orgatilari bulkaka ari ziren langileek bertze irribarre bat trukatu zuten.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 71. orr.

Orgatilaren beheko apaletik ontzi bete porlana eta paleta aterata, sarrera zigilatzeari ekin zioten.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 73. orr.

Diru gizona zen, lukurrerua, txerpolariei maileguak egunka egiten zizkiena eta orgatilak errentan ematen, eskandaluzko korrituak eskatuz.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 218. orr.

Nondik zetorren odol hura hauteman nahian, oroitu nintzen orgatila gainera erori zitzaidala.  Xabier Olarra   «Iruzurgilea» - James Cain, 2002 - 105. orr.

2 (izenlagunekin)

"Trakua" etxeko ataria da, "trakuloa", berriz, eskuko orgatila.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 153. orr.

Garraiorako orgatilak.  Josu Landa   «Odolbildua», 2002 - 47. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus