Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

larrimin iz arriskuren baten berehalakotasunak eragiten duen larritasuna, eztarria hertsatzen duena. ik angustia.

Camusek zioen langileak gutxiago sufritzen duela heriotzaren larrimina denbora libre asko duenak baino.  Anjel Lertxundi   «Mentura dugun artean», 2001 - 76. orr.

Hari entzunez, larriminak hartzen ninduen, eta hain estutzen nintzen, botatzeko gogoa jartzen baitzitzaidan.  Juan Kruz Igerabide   «Txoria» - Oh Jung-hi, 2006 - 106. orr.

Berehala argitzen du ez dela larrimin hori bere hil beharrak sortua baizik bere herriaren gainbeherak.  Berria - Harian   2006-01-26

Beldurra [...] izumenezko gauza bat da, sentipen lazgarri bat, [...], pentsamenduaren eta bihotzaren estura ikaragarri bat, gogoratzeak berak larriminezko ikarak eragiten dituena.  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 112. orr.

Ingurura begiratu zuten: Tsiganok zen, hil aurreko larriminaren mende-.  Jose Morales   «Zazpi urkatuak» - Leonid Nikolaievitx Andreiev, 2006 - 108. orr.

Amets gaiztoek eragindako larriminak hasperenak aterarazten zizkion.  Juan Kruz Igerabide   «Txoria» - Oh Jung-hi, 2006 - 97. orr.

Larriminak hiltzen zegoen.  Josu Zabaleta   «Jakintzaren arbola» - Pio Baroja, 2006 - 304. orr.

Koadroa ederra da, eta tristea, eta larrimina sortzen du, kezkagarria gertatzen zaigulako plazerra eta oinazea, estasi sexuala eta mistikoa bereizten dituen muga, ilunbea.  Ramon Saizarbitoria   «Gorde nazazu lurpean», 2000 - 220. orr.

Gizakiaren larriminean erroturiko zenbait mito.  Juan Garzia   «Sagua, eulia, eta gizakia» - François Jacob, 2004 - 150. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus