Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
kaletartu, kaletar(tu), kaletartzen 1 da/du ad kaleko ohitura edo eretara egokitu. ik hiritartu.
Bizpahiru kotxe aurrealdean geldirik, ezin ezagutzeko heineraino kaletarturik, osaturik, hitz batez zeharo aldaturik, topatu dut [...] Errekalde baserri zaharra. Txillardegi «Labartzari agur», 2005 - 45. orr.
Azpeitiko armarritik jasotako pertsonaia hau kaletartuz, Azpeitiko herriaren eta batik bat azpeitiartasunaren inguruko gogoeta jarri da abian. Berria - Kultura 2006-03-14
2 (era burutua izeonodo gisa)
Pellomiel artzain zahar kaletartua. Arauzkotasun berdinarekin, nomada kaletartu burgestuaren ahulketak eta endekapenak jarraitzen du. Joxe Azurmendi «Espainiaren arimaz», 2006 - 174. orr.