Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

hiritartu, hiritar(tu), hiritzartzen 1 da ad hiritar bihurtu.

Hemen, besta hiritartu denez, badirudi lanean ibili direnei eta ez direnei egiten zaiela dei, eta beti eraikina konpondu aurretik.  Pello Salaburu   «Euskararen etxea», 2002 - 136. orr.

Etorkina, hiritarturiko atzerritarra.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 324. orr.

Maiana Artoiz arras hiritartua kausitu zuen.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 167. orr.

Beren buruarekin zer egin ez dakiten hirikume burgomarxistak edo bordarikume presaka hiritartzean aberetuagoak.  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 113. orr.

Hiritartu zaigu dena, baserri zokoraino, bereziki komunikabide berriei esker.  Herria   2001-09-13

2 (era burutua izenondo gisa)

Arrantzale eta bateleren Pasaia ez da inzibilizatua, baizik naturala; Donostia hiritartua -liberala- ez da zibilizatua, baizik desnaturaldua soil-soil.  Koldo Izagirre   «Idi orgaren karranka» - Victor Hugo, 2002 - 21. orr.

Herri kantaren bidez bat egitea ohidurazko kanta xaharra eta bizia oraingo giro hiritartu hunekin.  Herria   2001-06-14

Jende politizatuak, hiritartuak, neurotikoa denez, gizakiaganako errezeloa izan beharra dauka derrigor.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 290. orr.

Hainbeste famatu ohi zuten euskara urbano, hiritar edo hiritartua.  Iñaki Segurola   «Gaur ere ez du hiltzeko eguraldirik egingo», 2005 - 95. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus