Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
hostajeZuhaitz baten hostailan ezkutatu da. Bernardo Atxaga «Soinujolearen semea», 2003 - 380. orr.
Aldaize gogorrak arbolen hostaia astintzen duelarik, mugimendua irizten dio zenbaitek hostaiaren harat-honat heriosuar horri. Joxerra Garzia «Egonean doazen geziak», 2000 - 67. orr.
Hostailan babestuta, azeria legez. Hasier Etxeberria «Arrainak ura baino», 1999 - 50. orr.
Libanoko zedro baten antzeko zara: adar bikainak eta gerizpe ederreko hostaila ditu, eta enbor luzea, adaburua hodeietaraino iristen zaiona. Elizen arteko biblia Ez 31,3
Itzaltegi bat zegoen, makilaz eratua, eta haren gainean basa-arrosondo baten adarrak bermatzen ziren; haren hostaila, loretxo zuriz apaindua, hain zen sarria non eguzkiaren argiari ez baitzion igarotzen uzten. Josu Zabaleta «Jakintzaren arbola» - Pio Baroja, 2006 - 140. orr.
Hostaila sarriaren azpian freskotasun gozo eta lurruntsua ezkutatzen zen. Xabier Olarra «Azken hitzordua» - Sandor Marai, 2003 - 36. orr.
Baso sarriaren hostaila joriak oinetik tontorreraino estalirik. Jose Morales «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 364. orr.
Ito egiten zen hostaila azkengabe haren azpian. Karlos Zabala «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 138. orr.
Mahats ondo lodi, beltz eta bihurdikatuak, hostoila berdeak txapelaturik. Piarres Aintziart «Santiago oinez», 2000 - 46. orr.
Ohidura zaharren arabera [...] amak, mahai gainean ezarria zuen ezkoargia pizturik eta haren saihetsean erramu hostoila. Daniel Landart «Anaiaren azken hitza», 1999 - 19. orr.
