Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

handitu2 1 iz handiturik agertzen den gorputz zatia. ik handitsu, hantura.

Lupe haurdun dago eta jada hasia zaio nabaritzen handitua. Ahozabalik geratu da: larrugorrian nago bere aurrean! barregura puxkat eman dit jarri duen inozo aurpegiak, baina haren kirol-praken azpian antzematen den handituak ondo goazela adierazten dit.  Hasier Etxeberria   «Mutuaren hitzak», 2005 - 147. orr.

2 (kolpe edo gaitz baten ondorioz)

Hirugarren egunerako kopeta osoa handituz beteta genuen denok, ate hartatik igarotzean, apalegia baitzen, goia joz eta joz.  Josu Zabaleta   «Anne Franken egunkaria» - Anne Frank, 2004 - 44. orr.

Gaixotasun [...] horrek handitu marroixka eskergak eta azal zati puztuak eragin ditzake.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 105. orr.

Baina etxolek ezin babestu gaueko eltxoetatik, eta larruazala pikortez eta handituez estalita esnatzen ziren goizean.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 132. orr.

Legendunak garbi gelditzen dira, hidropikoek handitua galtzen dute.  Askoren artean   «Asisko Frantzizko, Asisko Klara», 2002 - 260. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus