Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

erostari 1 iz erosta egiten duen pertsona. ik adiagile; adiakari; auhendari; hiletari.

Nahigabean edo, erostari edo kexatien taldea ere osatuz joan baitzen.  Edorta Jimenez   «Europako mugetan barrena», 2000 - 121. orr.

Mahaia hautatu behar dut eta, erostarien klubekora noa.  Edorta Jimenez   «Europako mugetan barrena», 2000 - 169. orr.

Turistarena egitea baino askoz okerragoa, ostera erostarien multzoan sartzea izan zen.  Edorta Jimenez   «Europako mugetan barrena», 2000 - 249. orr.

Nekazariak deituko dituzte dolurako, erostariak hileta-negarrerako.  Elizen arteko biblia   Am 5,16

2 (adizlagun gisa)

-Jauna!, Jauna! -zioen erostari, eta masailetan behera malkoak zerizkion, bere buruagatik eta bizitzagatik.  Mirentxu Larrañaga   «Hona hemen gu biok» - Dorothy Parker, 2006 - 180. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus