Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

bafaka (orobat bufaka g.er.) 1 adlag ufaka. ik pafaka.

Bafaka zegoen, amorrazioz.  Anjel Lertxundi   «Ihes betea», 2006 - 21. orr.

Miatu egin zuen, begi bat itxiz, dardarka eta bafaka.  Koro Navarro   «Zortzi kontakizun» - Isaac B. Singer, 2002 - 110. orr.

Orduan aitak, erdeinuz, bafaka egiten zuen.  Fernando Rey   «Gure etxeko kontuak» - Natalia Ginzburg, 2004 - 117. orr.

Nire andreak azkena aditu bide zidan; bafaka ari zen ozenki.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 141. orr.

-Anak? -albistea bafaka hartu nuen.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 288. orr.

Bi lagunek puruak piztu zituzten, eta bafaka egon ziren, isilik, edariak ekarri zizkieten arte.  Irene Aldasoro   «Dublindarrak» - James Joyce, 1999 - 112. orr.

Aurpegia gorri-gorri eginda [...] aldendu egin da, eskuak poltsikoetan, apoa dirudiela, bafaka.  Itziar Otegi   «Axenario» - Jules Renard, 2006 - 127. orr.

2 bafadaka

Trena bafaka zihoan, intzirika, astinka, bihurgunetik bihurgunera.  Josu Zabaleta   «Gauza baten ametsa» - Pier Paolo Pasolini, 1998 - 69. orr.

Trena geltokian sartu zen, lurrun hodei batean bafaka.  Alberto Ladron Arana   «Eguzki beltzaren sekretua», 2004 - 81. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus