Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

tink (orobat tinke) 1 adlag irmo, estu. ik tink.

Tximista bezala jaitsi zen aldapan behera, lantza tink zuelarik.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 56. orr.

Han gelditu zen zaldi gainean Don Kijote, estriboetan tink eta lantzaren arrimuan.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 123. orr.

Zurezko etxola haietan gizonak xardinak bezain tinke sartu zituzten.  Eneko Bidegain   «Anbroxio», 2002 - 11. orr.

Ezpainak bata besteari tinke lotuak.  Michel Oronoz   «Oilandoiko ermita», 2001 - 109. orr.

Ezpainak tink hetsita, errenuntzia seinale.  Pablo Sastre   «Eguzkipekoak», 2003 - 126. orr.

2 (izenondo gisa)

Partida guziz jokatua, emaitza tinke batekin.  Herria   2001-10-04

Hortarik asma dirogü aferak tink zirela beste zazpi lehiakideen artean.  Herria   2001-05-24

Afera tink izan da, bena ezkerra nausitü, 22 jargiarekin, kanpo egon den bakoitxa delarik Robert Perez lista bürüa, 46 haütageietarik azkena beitzen botz kopürüz!  Herria   2001-03-22

3 tink-tinka adlag irmo; estu.

Joanden asteartean tink tinka egon dira Banque de France-eko ateak Albert 1. karrikan.  Herria   2002-12-19

Bi eskuetako eriek tinke tinke lotuak begi xiloak marruskatzen dituzte  Michel Oronoz   «Oilandoiko ermita», 2001 - 18. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus