Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
koipetzukoipetu, koipe(tu), koipetzen (orobat koipatu g.er.) 1 du ad koipeztatu, koipez hornitu.
Txistu mehe bat zabalduz bazterretara, gaizki koipetutako ardatzaren antzera. Hasier Etxeberria «Patri maitea», 2003 - 72. orr.
2 adkor erosi, busti. ik koipeztatu 2.
Joan zen, hala ere, Louvrera, eta, zaindari eta gidariak diruz koipetu arren, inork ez zion inolako berririk eman argazkiaren erdian zegoen jakintsu zahar hari buruz; hain gutxi Talesi buruz «Loroaren teorema» - Denis Guedj, 2006 - 304. orr.
3 (era burutua izenondo gisa) koipez betea. ik koipeztatu 3.
Sorbaldan konkorra egiten zion soineko azpiko flanela koipetuak, bizkarra sendatzeko jarriak. Anton Garikano «Maitea» - Toni Morrison, 2004 - 192. orr.
