Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
ben izond 1 benetakoa dena.
Gizaldi batzuetan edertasuna apaindurarekin, gain-ezarketarekin, jantzi-mantziarekin identifikatu da; baina nago aro deslaitzat hartu behar direla mendeok, eta edertasun bena, mende orok bere-beretzat jotzen duena, harri zutena, tilapeena, aizkora-xaflarena eta hegazkinaren hegalarena dela. Juan Garzia «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 236. orr.
Aldi honetan, nolabait, gau hartan baino adierazkorrago hitz egin zuen, benago, gogagarriago Amerikaren etorkizunaren gaineko bere etsipenean sakontzen zuen heinean. Oskar Arana «Brooklyngo erokeriak» - Paul Auster, 2006 - 223. orr.
2 benaz ik benaz.
3 ben-benik
Hori guztia dut ben-benik kontatzeko. Juan Garzia «Hamlet» - William Shakesperare, 2002 - 230. orr.