Shakespeareren sonetoak Juan Garziaren ahotsean
057. Zure jopu izanik, zer dagiket
Zure jopu izanik, zer dagiket,
zure aldarte-apetei men baizik?
Ez dut neuretzat ezein asti laket,
egiteko deus, zuk agindu ezik.
Zure zain egonik luzaz bai luzaz,
ez naiz ausart, jaun goi, haserretzera;
ez gabearen latza jotzera latz,
zuk «bazoazke» esate hutsera;
ez eta espaz egitera galde
non zaren, zer egitekotan, jauna;
baizik, jopu triste, pekorik gabe
diot: «Dohatsu eskuko duzuna!».
Hain zaizu meneko zoro Maitasun,
non zernahi dela, gaitz ez deritzun.