Shakespeareren sonetoak Juan Garziaren ahotsean
050. Nolako bide astun larria nik
Nolako bide astun larria nik,
neure xedeak, neke horren zordun,
atseden-pausutzat diostalarik:
«Hainbat miliaz duk laguna urrun».
Aberea, auhenoz asperturik,
makalik doa, geldo, ene zamaz,
irudi senez gaixoak jakinik
ez naizela gogoz urruntzen presaz.
Ez du akuilatzen ezproi odoltsuk,
Haserrek inoiz zizta baitegio:
garrasi larri latz batez diarantzut,
zorrotzago ezproi zorrotza baino;
garrasi horrez, olde hau datorkit:
penarantz noa, aldenduz pozetik.