Shakespeareren sonetoak Juan Garziaren ahotsean
147. Sukar gaitz da nigan Amodio, bai
Sukar gaitz da nigan Amodio, bai,
gaitzak luzaro iraun dezan eske;
eria bera gaixo-elikagai,
gura berriz betez asez hainbeste.
Buru jaunak, maitasun-osagile,
haserre, ez baitut bete agintza,
alde egin dit, utzirik jakile
herio dela irrits zentzakaitza.
Hiletsirik ni, etsi huts burua,
egunez egun geroz zoroago:
pentsuak, solasa, ero modura
alderrai dabilzkit, sena akabo;
zinez baineritzun argien argi;
zuri, infernu beltz, gau ilun horri.