Shakespeareren sonetoak Juan Garziaren ahotsean
110. Helas!, egia da: harat-honat naiz
Helas!, egia da: harat-honat naiz
ibili, txerpolari zorri-piztu,
pentsuak zapuztu, merke saldu maiz
preziatuena, onestez gaiztu.
Egia: leialtasunari arrotz,
zeihar negion so; baina, zin dagit,
saiooz zait gazte-berritu Bihotz,
txarrean zure on-froga emanik.
Kito: har zeuretzat betiko dena.
Ez dut berritan gura zorroztuko
probatzearren lagun zahar bena,
jainko baitut maitez, ene guztizko.
Ongi-jin indazu, zeruen hurren,
zeure altzo aratz maitean, arren.