Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

zuztartu, zuztar(tu), zuztartzen 1 da/du ad sustraitu.

Halako batean, erroak zuztartzen joan ziren.  Pello Zabala   «Zeruan zer berri», 2006 - 52. orr.

Baina non zuztartuta dagoen gizakiagan eginbeharra, askatasuna beragan daraman eginbeharra, ezin du zuzen erakutsi.  Jenaro Garate   «Gizakia maitagogoa da», 2001 - 54. orr.

Gizona ez da jiratzen ausartzen; ezin du aurrera egin; oinak lurrean zuztartu zaizkio.  Eskarne Mujika   «Berdin dio» - Agota Kristof, 2005 - 13. orr.

Horrenbeste zuztartua zegoen zelten kulturako ospakizuna, kristau erlijioak zain beretik bereganatu zuen.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 427. orr.

Egiptoko Irteera izango da justuki, Pazkoarekin betiko lotuko dutena: herriaren zain eta hezurrak hantxe baitituzte zuztartuta sentitu.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 105. orr.

• 2 (era burutua izenondo gisa)

Han artaburu bat sumatu nuen, landare zuztartuan, liana batez inguraturiko leka bat gainean zuena.  Xabier Olarra   «Estilo-Ariketak» - Raymond Queneau, 2005 - 221. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus