Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
zulatzaile (orobat zilatzaile g.er.) 1 izond/iz zulatzen duena.
Hotzikara txikiek zeharkatzen diote gorputza; biluzik geratu bezain laster ohazal azpira lerratzen da sator zulatzaile baten moduan, eta bizkarra ematen dio berari. Oskar Arana «Lotsaizuna» - John Maxwell Coetzee, 2004 - 35. orr.
Banzaiak mila urtez bizi izaten dira, oihu egin zuten zulatzaile japoniarren laugarren pelotoiko gizontxo grisek, Yalu ibaiaren gaineko zubia konpontzera zihoazela... Lopez de Arana «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 138. orr.
2 (hitz elkartuetan)
Talde bakoitzak hiruna harri-zulatzaile izango ditu. Berria - Kirola 2006-04-01