Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

ziratu, zira(tu), ziratzen 1 du ad argizaritu.

Bere bulegoan sartu zituen; idazmahai handi bat zegoen, ziratua eta kontu handiz lustratua.  Josu Zabaleta   «Gauza baten ametsa» - Pier Paolo Pasolini, 1998 - 113. orr.

2 oinetakoez mintzatuz, ziraia eman.

Elkarren betekoak ziren haren zapatak eta poltsa, ongi ziratuak beti.  Joxan Elosegi   «Nola hustu nuen gurasoen etxea» - Lyidia Flem, 2005 - 67. orr.

3 (era burutua izenondo gisa) ik ziraztatu.

Mahaian jarrita daukagun oihal ziratua.  Josu Zabaleta   «Anne Franken egunkaria» - Anne Frank, 2004 - 110. orr.

Zakua On Camillok jaso zuen, eta oihal ziratuko zaku militar handi bat zen, urek burdina bezain gogor jarria.  Koldo Biguri   «On Camillo» - Giovanni Guareschi, 2001 - 318. orr.

Lerra-lerra joaten nintzen zoru ziratu lohitsu hartan barrena, egundainoko blaustadak eginez eta titiak zanpatuz; irri egiten zuen jendeak baina ez nintzen ordurako festako gune nagusia, garbi zegoen aspertzen hasiak zirela nirekin.  Joxan Elosegi   «Ahardikeriak» - Marie Darrieussecq, 2004 - 91. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus