Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
zezelarazizezel 1 izond hitzak ongi ebaki eta ahoskatu gabe mintzatzen dena. • hed
"Jeggtse edegg bat egin behagg dut", esaten zuen bere ahoskatze zezelarekin, erre-merreka. Fernando Rey «Gure etxeko kontuak» - Natalia Ginzburg, 2004 - 176. orr.
2 (hitz elkartuetan bigarren osagai gisa, elkarketak izenondo balioa duela)
Hire aitatxori ikasitako errezetarekin, erantzun zion Marckek, artean oka eta hizketan orduantxe ikasi izan balu bezain ele zezel. Anjel Lertxundi «Ihes betea», 2006 - 112. orr.
3 (adizlagun gisa)
Zezel eta zezelka, totelka ezinean dabilen negu udaberri girorako horretatik. Pello Zabala «Naturaren mintzoa», 2000 - 50. orr.
