Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

zerba 1 iz baratze landarea, erremolatxaren motakoa, erdiko zaina zabala duten hosto handiak eta jateko onak dituena (Beta vulgaris vulgaris).

Hasieran, saiatu zen zertxobait baratzean, uraza, porru eta zerba batzuk jarririk, baina laster aspertu zen.  Juan Kruz Igerabide   «Hauts bihurtu zineten», 2005 - 102. orr.

Bertan, lore-sailak eta neguko barazkiak -azaloreak, patatak, erremolatxak, zerbak, tipulak- ikus daitezke. Zerba, espinaka eta txikoriaren oihartzuna uzten dute ahosabaian.  Oskar Arana   «Lotsaizuna» - John Maxwell Coetzee, 2004 - 82. orr.

Etxera igo nintzenean, porruz eta zerbaz beteriko poltsa bat prestaturik zeukan amak, maistrari eraman niezaion, eskaintzen zidan laguntza nolabait eskertze aldera.  Juan Kruz Igerabide   «Hauts bihurtu zineten», 2005 - 42. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Han, librako gurin ogien ondoan, zerba hostoen gainean, cantal gazta erraldoi bat zegoen, zabal-zabal etzanda.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 323. orr.

Koñakaz bustitako esne beroa edo gau beranduan prestatzen zidan zerba-pure tristea izan ziren haren zainketa bakarrak.  Anjel Lertxundi   «Ihes betea», 2006 - 214. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus