Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

zeinatu, zeina(tu), zeinatzen 1 da ad airaren egitea; eskuineko erpuruaz hiru gurutze egin, lehenengoa bekokian, bigarrena ahoan eta hirugarrena bularrean.

Hori ez zen egia inondik ere, gure amaren familiako inor ez zelako ez elizara joaten ez zeinatzen.  Fernando Rey   «Gure etxeko kontuak» - Natalia Ginzburg, 2004 - 30. orr.

Christophe, automatikoki zeinatu zen.  Daniel Landart   «Anaiaren azken hitza», 1999 - 143. orr.

Aita Saindua orduan zeinatu zen eta erran zidan: Ai ene Jauna! zer huts larria ez nuen eginen, ez baldin banintzaizu mintzatu!  Piarres Xarriton   «Enkiridion» - Martin Azpilkueta, 2006 - 194. orr.

Jendeak sartzen ziren zeinatuz, bazterrak miretsi eta isilik jalgitzen.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 61. orr.

Eta haietarik bat ere ikusi nuen eskua bekokirat zeramala, iduri zuelarik ezen zeinatzerat eta aitaren egiterat zihoala.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 353. orr.

• 2 du ad

Othoi, Jaunak zeinatzen nau Jainkoak eta Ama Birjinak.  Herria   2004-01-22

Oi zu ene arima, Jainkoaren iduriak zeinatua.  Piarres Xarriton   «Enkiridion» - Martin Azpilkueta, 2006 - 56. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

zeinatu zen (8)

 

Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus