Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

zaurtu, zaurt, zaurtzen 1 du ad zauritu.

Bisaia itsusitua zuen, larrutua, zaurtua eta lohitua.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 369. orr.

Kretar gezi batek zaurtu ninduen.  Juan Garzia   «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 116. orr.

2 fisikoki edo moralki zauritu edo hondatu.

Hizkuntza hunkitzen eta jotzen duen edozein erasok, hunkitzen eta zaurtzen ere du Gizakia bera.  Piarres Xarriton   «De re publica edo politikaz», 2003 - 178. orr.

Hainbat barrenago zaurtzen naute ordea salaketa horiek eta horien berme darabiltzaten argudioek, non ez baitezaket horiei deus ihardets.  Piarres Xarriton   «Enkiridion» - Martin Azpilkueta, 2006 - 200. orr.

Kopetilun, zeharo jota, Goia aldera abiatu gara hirurok; nik anartean inoiz dastatua ez nuen oinaze lazgarri batek zaurturik.  Txillardegi   «Labartzari agur», 2005 - 142. orr.

Dolu horrek, biziki barna zaurtu omen zuen Piarres Ibarrart, eta denbora batez ez zuen kasik nehori elerik egiten.  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 62. orr.

Semea galdurik, bihotza zaurtua izanki-eta, gainerat ez daki norat joan semeari bi loreen ezartzeko.  Herria   2004-06-17

Arkuak fletxa bat zuela, zeina baitzen erranak adierazten zuen pentsua, ideia, edo sentimendua, adimenduan edo bihotzaren erdian zaurt gaitzakeena, arkutik atera orduko.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 111. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus