Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

zakuratu, zakura(tu), zakuratzen 1 da/du ad zakura joan; zakura eraman.

Sua egiterik ez genuenez, oso goiz zakuratu ginen, ilundu orduko, bizkar-zorroan genuenetik zerbait jan eta zahatoan geratzen zen ardo hondarra edan ondoren.  Juan Luis Zabala   «Agur, Euzkadi», 2000 - 112. orr.

Zakuan sartu aurretik, katutxoek bizkarra igurzten zuten Joxe Mariren hanken kontra, amultsuki, erabat fidakor, eta ez zioten ihes egiten zakuratzerakoan ere.  Juan Kruz Igerabide   «Hauts bihurtu zineten», 2005 - 90. orr.

· Heroe lapurren batek galasi guziak bere zakuratu, dama lirainen batek gizandiak umetu, txingurri urdinen batek Euskal Herri osoa salbatu...  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 234. orr.

2 arpilatu.

Etorri ziren normandiarrak, eta arpilatu eta zakuratu, batez ere apaiz eta monakoei esetsi zieten, abadiak bilatu zituzten, leku erlijiosoren bat non aurkituko.     «Legeen espirituaz II» - Montesquieu, 1999 - 321. orr.

Baina Erromako herria bera, afrikarrekin eta asiakoekin hasi eta mazedoniarrekin eta akeoekin jarraituz, ia lurbira osoa birrindu eta zakuratu zuena, zer-nolako basaberea zen?  Esteban Antxustegi   «Herritarra» - Thomas Hobbes, 2004 - 29. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus