Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

zakildu, zakil(du), zakiltzen 1 da/du ad zakilaz hartu.

Begira, aingeru eder hori, ikusten al duzu zakildu behar duzun zuloa? Ezin nuen ia intziririk ere egin, zakildua sentitzen nintzen alde guztietatik, garunak lehertzeko zorian nituen.  Juan Martin Elexpuru / Bego Montorio   «Filosofia apaingelan» - Sade, 2001 - 179. orr.

Nire erraietan nola zakiltzen zuen jabetzen nintzen, eta ordurarte inoiz sentitu gabeko zerbaitek atsegin-zotinak atera zizkidan.  Juan Martin Elexpuru   «Esku bakarrarekin irakurtzeko kontuak» - Pilar Cristobal, 1999 - 76. orr.

2 zakil itxurakoa bihurtu.

Garapena, garatzea, badakigu zer den: letxugarekin edo tipularekin gogoratzea aski, jabetzeko garatzea (bestelako hitzez: ziltzea, makila egitea, zakartzea, zakiltzea (sic)...) alferrik galtzea dela, gehiago jateko modukoa ez izatea.  Iñaki Segurola   «Gaur ere ez du hiltzeko eguraldirik egingo», 2005 - 105. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus