Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
zain1zain-belar (orobat zainbelar) iz belar landarea, hosto handi luzaranak dituena eta sendagintzan erabiltzen dena (Plantago major) ik plantain.
Kalonjearen oturuntzaren zain belar-gainean eserita jarri zirenean, honela hitz egin zion honek, errukiturik: [...]. Patxi Ezkiaga «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 95. orr.
Groteskoa zen berak Tansley jaunaz zeukan ideia, ongi zekien hori Lilyk, zainbelarrak pintzelarekin zirikatu bitartean. Anton Garikano «Farorantz» - Virginia Woolf, 2001 - 193. orr.
Hara, hauek zainbelar hostoak dira. Joanes Urkixo «Gerlari zuria», 2004 - 120. orr.
