Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
zabrazabortu, zabor(tu), zabortzen 1 da/du ad zabor bihurtu.
Honela, mundu zabala inguratzen duten murru erasoak ere suntsitu eta zabortu egingo dira. Xabier Amuriza «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 161. orr.
2 (era burutua izenondo gisa)
Bere oinazearen zikina isurtzen digu orduan gainera, besterik ez baitira ibaia kutsatuak, mendi zabortuak, hiriaren estolda ustel-kirastuak. Pako Aristi «Urregilearen orduak», 1998 - 139. orr.
