Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
xinpletu, xinple(tu), xinpletzen da/du ad adkor sinpletu.
Sorreran ugaria, nahasia eta bihurria zen mundua, nola xinpletu, urritu eta agortu izan den, edozeinek entenitzeko moduan erakusten digu egileak. Patziku Perurena «Trapuan pupua», 2001 - 247. orr.