xendotu, sendo(tu), xendotzen da/du ad adkor sendotu.
Aa!, hau kostaldekoa ez baina, barrukoa da: garia eta besteak ari dira, xuabe, isilean, erroak hartzen, xuxtartxoak luxatzen eta xendotzen lurrean. Pello Zabala «Naturaren mintzoa», 2000 - 453. orr.
xendra