Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
xamartu, xamartzen 1 ad ik samartu. (aditz baten era burutuaren eskuinean eta laguntzailerik gabeko formetan)
Kontua da arratsalde batean, Grant kale ondoko parkean galdu xamartuta nenbilela. Javi Cillero «Hollywood eta biok», 1998 - 143. orr.
2 (izenondo edo adizlagun baten eskuinean eta laguntzailerik gabeko formetan)
Lakar xamartua: oso zaildua, kirola egiten denean bezala. Patxi Ezkiaga «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 73. orr.