Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

ustekabetu, ustekabe(tu), ustekabetzen (orobat ustegabetu) 1 du ad ustekabea eman.

Antonio Musu-triste ustekabetzeko poz tikia eman nion neure buruari: sartu eta garagardoa eskatu nuen, jakineko ginebrakadaren partez.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 249. orr.

Ez nuen ustekabetu. Hura janztean, ohiz kanpoko kargak ustekabetu ninduen.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 262. orr.

Txito bustia, itsumustuan harrapatu duen eraso hark bere zentzua ustegabetu bailuen, basoaren bila hasi da, lurrean aztarrika.  Pako Aristi   «Urregilearen orduak», 1998 - 201. orr.

Ustekabetua behatu nion, gordinegi uste-eta ateraldia.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 356. orr.

2 (era burutua izdnondo gisa)

Haren keinu ustekabetuak eman zidan nire ausarkeriaren neurria.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 233. orr.

Haren aurpegi ustekabetuari zirika aitzindu nintzaion.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 213. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus