Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

urrumatu, urruma(tu), urrumatzen du ad urrumak eginez limurtu edo loarazi.

Era duk, lepozapian hatu bat daramana eta bere umea dela esanez urrumatzen duena.  Juan Garzia   «Pedro Páramo» - Juan Rulfo, 2001 - 91. orr.

Harexek eman baitzidan jaten eta bere bihotz-pilpirez urrumatu nire ametsak.  Juan Garzia   «Pedro Páramo» - Juan Rulfo, 2001 - 107. orr.

Abuztuko egun beroetan han itzalean lo egin zitekeen, txorien txorrotxioek eta eulitzarren durundiak urrumaturik.  Koro Navarro   «Zalakain abenturazalea» - Pio Baroja, 2006 - 36. orr.

Harryri iruditzen zitzaion kanpoan zegoela lotan, haizexka arin batek urrumaturik.  Iñaki Mendiguren   «Harry Potter eta sorgin harria» - J.K. Rowling, 2000 - 135. orr.

Baina gaugiro hozkirriak begiak astuntzen dizkizu berriro, eta, gauaren arnasa hotzak urrumaturik, logaletu egiten zara.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 323. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus