Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

urrindu, urrin(du), urrintzen 1 du ad lurrindu.

Monoi usaina dago, landa loreekin urrindutako koko olioaren usaina.  Patxi Zubizarreta   «Pospolo kaxa bat bezala», 2005 - 51. orr.

Goizean, gauerako etxeko soinekoz jantzirik sartzen zen, irribarrez, ordurako usain gozoz urrindua, eta atetik galdetzen zuen.  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 344. orr.

-Zuhaitz horren azpian, almizklez urrindutako ur ontzi bat dagoela, eta beste ontzi bat bete ardo.  Patxi Zubizarreta   «Mila gau eta bat gehiago» - Anonimoa, 2002 - 257. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Zeta zuriko durbante bat jantzi zuen, eta handik ile mataza tindatu eta urrindua zerion.  Patxi Zubizarreta   «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 323. orr.

Oso pinpirin eta urrindu ibiltzen baitzen beti.  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 32. orr.

3 usain txarra-edo hedatu. ik kirastu.

Sokratesek zigea edan zuen eta pixa-kaka urrintzen zuen Sirakusa auzoko harrobi baten zokoan burua ebaki ziguten Demostena eta bioi.  Itxaro Borda   «Hiruko», 2003 - 148. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus