Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

urrikalkor 1 izond errukiorra. (pertsonak)

Alde batetik agintarien politiko zikina, bertzetik Frantses xumeen eta urrikalkorren jestu onak.  Herria   2001-01-18

Ez naizela nehoiz eri izan, ez arimatik ez eta burutik, lagun faltsu urrikalkorrak galduak ditudala jada eta mundua neure begiz haztatzea eta onartzea dagokidala.  Itxaro Borda   «Hiruko», 2003 - 114. orr.

Harek erran du zoriontsuak direla eztiak, Jainkoak hitzeman lurraren jabe izanen baitira, zoriontsuak urrikalkorrak, bakegileak.  Michel Oronoz   «Oilandoiko ermita», 2001 - 188. orr.

2 (bestelakoak)

Konplizitate urrikalkor batean geldi zedin gure arteko atxikimendua.  Piarres Aintziart   «Azken apeza», 2005 - 141. orr.

Raduan Husaini hitz eta pitz hasi zen, aholku urrikalkorrez eta hausnarketa moralez beteriko bere ohiko hitzaldi luzeetako batean.  Patxi Zubizarreta   «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 76. orr.

Probidentziaren erabaki urrikalkorrei, aldez edo moldez, uko egiteko arriskuan zela.     «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 397. orr.

Bazterrekoek, irribarre urrikalkorra; ez baita, segurrenik, gizon hastiala.  Piarres Aintziart   «Santiago oinez», 2000 - 137. orr.

Irribarre sinpatiko eta urrikalkor bat.  Piarres Aintziart   «Santiago oinez», 2000 - 94. orr.

3 (adizlagun gisa)

Ni, alderantziz, oso urrikalkor agertzen nintzen.  Txillardegi   «Putzu», 1999 - 182. orr.

Oro har kontu handiz eta urrikalkor mintzatu zaigu, ahal beste saihestuz "lan eremu" hitza.  Urtzi Urrutikoetxea   «Zoririk ez» - Imre Kertész, 2003 - 24. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus