Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

umeldu, umel(du), umeltzen 1 du ad hezetu.

Bero jartzen garenean, bagina umeldu egiten da, eta zakila, berriz, gogortu egiten da.  Luis Elberdin   «Sexua noiznahi», 2005 - 42. orr.

Abiatu ziren biak, zera gogortzen hasita bata, zera umeltzen hasita bestea, saihestezina zirudien amaierarantz.  Jon Arretxe   «Ostiralak», 2000 - 72. orr.

Begiak umeltzen zitzaizkiola ikusi dut.  Urtzi Urrutikoetxea   «Zoririk ez» - Imre Kertész, 2003 - 18. orr.

Ardura dizu lehenengoz mihiaren puntaz nire zulotxoa pixka bat umeltzea?  Jon Arretxe   «Ostiralak», 2000 - 30. orr.

Lantzean behin haize-bolada batek begitartea umeltzen zion.  Lopez de Arana   «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 273. orr.

Mahukaz lehortu du eskopetaren kanoia umeltzen duen lurruna.  Itziar Otegi   «Axenario» - Jules Renard, 2006 - 139. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Izerdiaren likina kamiseta umeldu eta itsatsian.  Xabier Mendiguren Elizegi   «Uda betiko balitz», 2003 - 24. orr.

3 fruituez eta kidekoez mintzatuz, gehiegi heldu, usteltzen hasi.

Piperrak umelduta-edo egongo ziren, agian.  Fernando Morillo   «Ortzadarra sutan», 2003 - 120. orr.

Baina datil umeldu eta ubelduen uztari ihesi joanez, lur berri-berrira aldatu da.  Xabier Olarra   «Estilo-Ariketak» - Raymond Queneau, 2005 - 221. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus