Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

uf 1 interj desgogara egotea edo kideko zerbait adierazten duen hitza. ik uff.

48 urte, uf!  Imanol Zurutuza   «Errautsera arteko sugarra», 2002 - 66. orr.

Uf! eskerrak...  Xabier Mendiguren Elizegi   «Uda betiko balitz», 2003 - 50. orr.

Uf, aski, ordenatu behar dut hau guztia hala edo hola.  Karlos Zabala   «Buda zoriontsuen etxea» - João Ubaldo Ribeiro, 2003 - 24. orr.

Uf, zein baino zein aspergarriagoak haiek ere!  Antton Olano   «<//jokoa.com>» - Gemma Lluch, 2002 - 32. orr.

Uf!, harrapatu ez nauenean!  Patxi Iturritegi   «Behi eroak», 2003 - 50. orr.

Uf, komuneko lurrun madarikatu horrek giroa zeharo berotu din.  Xabier Paya   «Desio izeneko tranbia» - Tennessee Williams, 2006 - 206. orr.

Uf!, euria hasi du, eta jende gehiena beren aterkipean babestu da.  Josu Zabaleta   «Anne Franken egunkaria» - Anne Frank, 2004 - 88. orr.

Ama unetxo batez gelan geratzen zen, droga botilei begira, eta ezpain muturrez aldiro "uf!" eginez, eta gero bat-batean hasten zen: [...].  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 345. orr.

2 (izen gisa)

Zanpaldirik gabe libratzen zirenek "uf" handi bat egiten zuten beren baitan, aldia iraganik.  Eneko Bidegain   «Anbroxio», 2002 - 155. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus