Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

Kolorea beti izan da identifikatibo erraza lehenago ere: txapelgorriak ziren karlistak, beltzak liberalak.  Iñigo Aranbarri   «Hitzak eta giltzak», 2001 - 77. orr.

Euskaldun gazteriak nasaiki isuri baitzuen odola Frantziako Iraultzaren edo Napoleonen aldeko ala aurkako batailetan, Espainiako Txapeltxuri eta Txapelgorrien Karlistaldietan.  Piarres Xarriton   «De re publica edo politikaz», 2003 - 27. orr.

-Hasieratik hasita -esan du- hementxe daukazu uniformea: txamar lodia, galtzak, txapel gorria (bere borla eta guzti, jakina: gu ez gaituk "Txapelgorriak"!), bota pare bat ere bai, apreta pare.  Txillardegi   «Putzu», 1999 - 115. orr.

Amorrazio etsiaren unean, txapelgorriak eta mikeleteak madarikatu nituen.  Txillardegi   «Putzu», 1999 - 41. orr.

Heldu aurretik, Marriotek azaldu zion uztailaren hemeretzian Castillo plaza eta Sarasate ibilbidea hartu zituztela bost mila txapelgorrik odolik isuri gabe.  Lutxo Egia   «Paperezko hegazkinak», 2004 - 124. orr.

Aurre egin behar zitzaiela txapelgorriei, nola edo hala.  Inazio Mujika Iraola   «Gerezi Denbora», 1999 - 38. orr.

Bestela, abertzale jebo horiengana edo karlista txapelgorriengana inguratuko dituk eta!  Inazio Mujika Iraola   «Gerezi Denbora», 1999 - 15. orr.

Badoa Saizarbitoriaren alaba Donostiako eskolarekin Bilbora, galdu egiten da eta ertzain bati itauntzen dio: "Mesedez, non dago Arte Ederretako Museoa?" Txapelgorriak: "Chavala, no me vaciles".  Markos Zapiain   «Errua eta maitasuna», 2002 - 117. orr.