Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
txaluparatu, txalupara(tu), txaluparatzen da/du ad txalupara joan; txalupara eraman.
Bi orenen buruan, dena ikusitakoan, edo dena hautemandakoan bederen, txaluparatu egin nintzen ostera. Koldo Izagirre «Idi orgaren karranka» - Victor Hugo, 2002 - 112. orr.
Txaluparatzeko orduaren zain daude. Jon Alonso «Lisboako Setioaren Historia» - José Saramago, 2000 - 334. orr.
Gorputz zikin eta odoleztatu hauek osatzen duten lerro hau korri dezagun, besoa besoaren ondoan daude etzanik, noiz txaluparatuko zain. Jon Alonso «Lisboako Setioaren Historia» - José Saramago, 2000 - 335. orr.