Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
turbustu, turbuts/turbustu, turbusten 1 du ad uhertu, arretu.
Kontserbatzaileentzat herria berez erlijioso, erregezale, etc., etc. da, ur bare gardena, haren izpiritua "besteak" turbusten du. Joxe Azurmendi «Espainiaren arimaz», 2006 - 74. orr.
2 irud/hed
Lehenik, beronen aita hila; hurrena, zure semea joana, bere eskutiko lazkeriak berak erbestarazia hemendik; populua turbustua, larritu eta gaizkitua susmoz eta zurrumurruz, Polonio gaixoaren heriotzaz. Juan Garzia «Hamlet» - William Shakesperare, 2002 - 172. orr.