Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
tuntunkeriatuntundu, tuntun(tu), tuntuntzen da/du ad tuntun bihurtu.
Zur-lur gelditu zen Don Kijote, zentzu gabe Santxo, harriturik lehengusua, erabat jota mirabea, tuntundua arrantza-jolea, nahastua bentaria, eta, azkenik, izutuak denak. Patxi Ezkiaga «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 152. orr.
Umetan sekulako sukarrak izan nituen, eta pixka bat tuntunduta geratu nintzen. Txostenak behin eta berriz galtze hark, ni behinik behin, zeharo tuntunduko ninduen eta. Bernardo Atxaga «Groenlandiako lezioa», 1998 - 12. orr.
Tuntuntzen hasia nago ni ere. Bernardo Atxaga «Soinujolearen semea», 2003 - 206. orr.
