Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

troiar (orobat troiatar) izlag/iz Troiakoa, Troiari dagokiona; Troiako herritarra.

Tindaride bahitua edo troiar herria gerrak menperatua izan zela diotenean, [...].  Xabier Amuriza   «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 57. orr.

Apoloren apaiz troiatarra, bi semeekin batera itsas suge batzuek hil zutena.  Xabier Olarra   «Deabruaren hiztegia» - Ambroise Bierce, 2001 - 295. orr.

Honela, bi gerra handiak, troiarra eta pertsiarra, "Europa" eta "Asiaren" artean historikoki etengabea zen liskarraren baitako gorabeherak ziren.  Iñaki Mendiguren   «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 274. orr.

Bada, troiarrek Helena, ederretan ederrena, bahitua zuten, eta greziarrak haren bila joan ziren.  Juan Kruz Igerabide   «Ulises» - Homero, 2000 - 11. orr.

Troiarrek Helena helenikoa bahitu zuten, eta helenoek mendekuz Troia inguratu zuten.  Iñaki Mendiguren   «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 243. orr.

Troiarrek Helena helenikoa bahitu zuten, eta helenoek mendekuz Troia inguratu zuten.  Iñaki Mendiguren   «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 243. orr.

Emazte: ez dinat uste Troiatik osorik iritsiko direnik akaiar adats-eder guztiak, troiarrak borrokalari apartak baitira.  Juan Kruz Igerabide   «Ulises» - Homero, 2000 - 138. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus