Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

trenputxartu, trenputxar(tu), trenputxartzen (orobat trenpu txartu g.er.) da/du ad alditxartu.

Mugitzen hasi naizenean trenputxartu da.  Itxaro Borda   «Hiruko», 2003 - 111. orr.

Ene taularen gainean etzaten niz, arrunt ahuldua, eta trenputxartzen niz.  Michel Oronoz   «Oilandoiko ermita», 2001 - 117. orr.

4 suhiltzaile trenputxartu dira, zorionez gehiagokorik gabe.  Herria   2005-06-23

Furgoi beltzean itzaleratu zutenean, gilotinaren mihi fin eta zorrotza lepondoan hotz lerratzen imajinatu eta trenputxartu zen.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 89. orr.

Trenputxartuko zela uste zuen.  Eneko Bidegain   «Anbroxio», 2002 - 134. orr.

Hezetasun honek trenputxartu egin nau, eta nahiago dut hemen -esan zion Norak aitari.  Anjel Lertxundi   «Azkenaz beste», 2005 - 82. orr.

Neska gazte bat bazegoen etzanik, trenputxartua, hedailo eta doi-doia hatsartzen zuela.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 119. orr.

Begiak ireki nituen eta... hauxe gertakaria: aita lurrean, zabal-zabala, trenputxartua, ezagutza galdua.  Daniel Landart   «Anaiaren azken hitza», 1999 - 99. orr.

Oraiko aldian bi mato ukaldi aski zauzkit trenputxartzeko.  Michel Oronoz   «Oilandoiko ermita», 2001 - 118. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus