Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

toskano 1 izlag/iz toskanarra.

On Camillok puru toskanoa piztu zuen.  Koldo Biguri   «On Camillo» - Giovanni Guareschi, 2001 - 167. orr.

Egilea toskanoa izatea, hau da, italiar arrotza.  Jon Alonso   «Euskal karma», 2001 - 140. orr.

2 italieraren dialektoa, Toskanan mintzatzen dena.

Oso ondo atzematen da Frantziako literatura hizkuntza, esaterako, Frantziako uharteko dialektoan, eta toskanoa italiera arruntean.  Isabel Arrigain   «Hizkuntzalaritza orokorreko ikastaroa» - Ferdinand de Saussure, 1998 - 238. orr.

Hiru multzo nagusitan daude banatuta hainbat eta hainbat dialekto eta azpi-dialekto, harrigarriro zabalduta eta bizi-bizi daudenak: hegoaldekoak, toskanoak eta erdi aldekoak.  Anjel Lertxundi   «Italia, bizitza hizpide», 2004 - 24. orr.

• 3 iz puru toskanoa.

On Camillo bere toskano erdia erretzen ari zen apaizetxe aurreko jarlekuan eserita.  Koldo Biguri   «On Camillo» - Giovanni Guareschi, 2001 - 231. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus