Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
teteletu, tetele(tu), teteletzen 1 da/du ergeldu, inozotu.
Arras teteleturik joan zen bere lagunengana. Eneko Bidegain «Anbroxio», 2002 - 13. orr.
Arrunt teteleturik agertu zen, burua urrun, hagitz urrun zuela. Aingeru Epaltza «Rock'n'roll», 2000 - 361. orr.
2 (era burutua izenondo gisa)
Bere fidel teteletuek, inguruan, lelokeriaren bat errepikatzen duten bitartean? Aingeru Epaltza «Rock'n'roll», 2000 - 310. orr.