Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
suntsigaitz (orobat suntsikaitz g.er.) izond suntsitzen zaila dena, ia suntsiezina.
Laztandu beharra zeukaten atzamarren 56 urteko idilio suntsigaitza izan da Gelatxoren bizitza. Pako Aristi «Gelatxo, soinuaren bidaia luzea», 2001 - 30. orr.
Maitasuna: deseoa sortu aurretik zubia eraikitzera datorren langilea, eta deseoa desegiten denean lilura suntsikaitz bilakatzen badakien jakintsua. Pako Aristi «Gauza txikien liburua», 2004 - 80. orr.
Honela pentsatu behar da, beraz, eguzkiak, ilargiak eta izarrek bata-bestearen atzeko igorreretan jaurtitzen dutela argia eta garrak sortu ahala galtzen direla beti; ez uste hauen indarra suntsigaitza denik. Xabier Amuriza «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 325. orr.